Sinirlenmek o kadar kolay ki. Hele ki karsinizda sürekli sizi igneleyen, lafi evirip cevirip size getiren, suclamaya calisan, fit fit fit efektini kulaklarinizda cinlatan fitneus fücürus dedigim bir yaratik varsa. Ne olabilir bu insan amacina ulasirsa? Ilk once siz de hafif bir cevap verirsiniz; sonra o almistir bir kere ilk zaferini devam eder, daha da üzerinize gelir. Patlarsiniz, olay büyür, hakimiyet kaybolur. Karsinizdaki insan genellikle kalabaligin icinde sizi sinirlendirerek rezil etmeye calisir ve aradigi anlamsiz huzura ulasir. Kupayi alir, siz de önünüzdeki maclara bakarsiniz.
Ben böyle bir durumda olayi sezdigim anda belki icten ice sinirleniyorum ama belli etmiyorum. Yaratik üzerime gelmeye devam ettikce bir sarki geciriyorum icimden ama duyurmuyorum ona müzigimi. Sonra durumu sezen baska birine dönüp gülümsüyorum. Bitiveriyor o anda gecici sinir halim. Sonra da abartip bir baskasiyla (yaratik olmayan) konusup gülüyorum. Ne oluyor? Aman yarabbim deliriyor fitneus fücürus. Sinirlendiremedikce kuduruyor, ezik bir hal aliyor ama baslamis bir kere durmuyor, iyice yerin dibine geciyor. Iste simdi zafer de sizindir. Kupa da. Gönüller de.. Rakip zaten bir daha ayni hareketi tekrarlayacak cesareti bulamaz. Tenezzül ederse beyinsizdir.
Her seye ragmen seviyorum o yaratiklari.
No comments:
Post a Comment